Een jaar na de scheiding: de hoogste tijd voor een persoonlijke update. Over m’n leven het afgelopen jaar en over de bizarre ontdekking dat ik klaarblijkelijk met m’n kids net boven de armoedegrens leef, maar me stiekem nog nooit zo rijk en vrij heb gevoeld!
Een jaar na de scheiding: over huilbuien en m’n portemonnee
Het einde van mijn relatie en de scheiding was een schok. Mijn eigenwaarde was tot onder nul gedaald, ik moest een (andere) baan zoeken, ik woonde anderhalf jaar in een chalet en moest van daaruit op zoek naar een huis. In het begin ontliep ik bekenden op straat, bang dat mensen me aan zouden spreken en ik opnieuw mijn verhaal zou moeten vertellen waardoor ik in een onbedaarlijk huilen uit zou barsten.
Maar als een jaar na de scheiding het stof is neergedaald en de definitieve verhuizing achter de rug is, besef ik pas echt dat zo’n scheiding niet alleen emotionele, maar ook financiële gevolgen heeft. Een jaar na de scheiding besef ik dat ik nu afhankelijk ben van één inkomen en dat ik voortaan alle beslissingen, de grote én kleine, in m’n eentje moet nemen.
Lees ook: het einde van een relatie
Leven van weinig
Nu heb ik een baan die niet eens zo slecht betaalt, maar mijn inkomen is wel enorm gekelderd ten opzichte van wat we voorheen samen verdienden. Bovendien moet ik van dit ene inkomen twee kinderen onderhouden. Op internet kom ik tot de schokkende ontdekking dat ik met mijn inkomen, waarvan ik met twee kids moet leven, rond de armoedegrens bungel. Dat is vooral een psychologische stoot onder de gordel, want zo voelt het niet.
Ik heb een dak boven m’n hoofd, kan op vakantie en heb een auto voor de deur staan. Gek genoeg heb ik nu meer te besteden dan voor de scheiding en voel ik me rijker (en vrijer!) dan ooit. Toch bekruipt me het gevoel dat ik weer afhankelijk ben en er is niets waar ik een grotere hekel aan heb.
Lees ook: zuinig leven én groots genieten
Onafhankelijk
Ik werk namelijk sinds m’n achttiende, heb daarnaast een goede opleiding gevolgd en heb al die tijd voor mezelf gezorgd. Ook heb ik mijn particuliere vervolgopleiding zelf gefinancierd én de bruiloft geheel uit eigen zak betaald (nee, de ex had niets). Toch is de kans groot dat je na een scheiding in een financieel gat belandt. Vooral als het onverwachts komt en je altijd dacht dat je tot je honderdste lief en leed samen zou delen en dus ook je geld.
Lees ook: Opeens sta je er, ook financieel, alleen voor. En dan?
Huizenjacht
Neem nu alleen al het drama van een betaalbaar huis vinden op één inkomen. Mijn inkomen blijkt ontoereikend voor het kopen van een woning of het huren van een vrije sectorwoning. Ik ben dus aangewezen op een sociale huurwoning waarvoor de wachttijd hier 8 tot 10 jaar is. Het voelt alsof ik opnieuw twintig ben, maar dan mét twee tieners.
Een jaar na de scheiding: urgentie
Gelukkig krijg ik vanwege de scheiding een urgentieverklaring bij de woningbouwstichting. Dat betekent dat ik 6 maanden lang voorrang krijg op geselecteerde woningen. Voor wat het waard is: dat geldt alleen voor galerijflats of appartementen. Dat is even slikken.
De woningbouwstichting bepaalt
Nog iets waar ik me overheen moet zetten: daar waar ik voorheen altijd zelf kon bepalen waar ik wilde wonen en in wat voor huis (of ik het mooi vond, of de sfeer goed aanvoelde) moet ik nu alle opties die voorbij komen voor zoete koek slikken. Ik bekijk woningen waar de vloerdelen los in de kamer liggen, waar het vet van het plafond druipt, die niet geïsoleerd zijn en waar ik één slaapkamer moet delen met twee tieners.
Of – en dit is een serieuze optie wat betreft een medewerker van de woningbouwvereniging – “Kijk mevrouw, hier voor het keukenblok kunt u nog net een eenpersoonsbed kwijt!” Zie je het voor je? Plotseling heb ik niets meer zelf te kiezen in mijn zorgvuldig uitgedachte leven. Auch, dat doet pijn.
Het eerste anderhalf jaar na de scheiding leef ik in een stacaravan
Tiny house in de bossen
Ondertussen woon ik al anderhalf jaar in een tiny house oftewel een stacaravan. Daar waar de muizenpopulatie hoogtij viert, maar waar ik wel kilometers kan wandelen door de bossen. Het was zoveel makkelijker geweest als ik geen kinderen had gehad. Dan had ik genoegen genomen met elke vierkante meter waar ik m’n ‘thuis’ van had kunnen maken. Toch zou ik m’n kinderen voor geen goud willen missen. En m’n hart breekt bij het idee dat ik hen naar een plek moet slepen die veel kleiner is dan ze gewend zijn. Ver van hun veilige, vertrouwde omgeving. En ver van hun school en vrienden.
Lees ook: ik woonde anderhalf jaar in een chalet in de bossen
Een jaar na de scheiding hebben we een appartement voor ons drietjes
Appartement voor ons drietjes
Het zijn zes stressvolle maanden. Pas in de laatste week voordat mijn urgentie verstrijkt komt er een appartement vrij. In een fijne wijk, niet te ver van de school van de kids en dicht bij hun vriendjes. Wel heeft het slechts twee slaapkamers, dus dochterlief en ik moeten een kamer delen. Lang leve de creativiteit en de Ikea voor inspiratie! Ik besef tegelijkertijd dat dit ook een luxe is en dat er in veel landen hele gezinnen samen in één ruimte leven. De kinderen lopen stralend van geluk rond in hun nieuwe huis. Kijk, daar doe ik het voor.
Schuldsanering & voedselbank
Door mijn scheiding en de ontstane situatie ben ik ontzettend aan het denken gezet over schulden, schuldsanering, gedwongen verkoop van je huis, voedsel- en kledingbanken en ik kom tot de conclusie: het kan jou zomaar overkomen. Door een bizarre wending van het lot, een scheiding, verlies van je baan of de dood van je partner. Ook al denk je dat je alles hebt afgedekt en dat het bij jou nooit zover zal komen; die zekerheid is een wassen neus, weet ik nu.
Een jaar na de scheiding: de (financiële) touwtjes weer in handen krijgen
Een jaar na de scheiding vind ik dat het tijd is om opnieuw de (financiële) touwtjes in handen te nemen. Allereerst is het belangrijk dat ik inzicht krijg in mijn inkomsten en uitgaven. Nu was ik altijd al van de excelletjes en overzichten en hield ik de uitgaven en inkomsten netjes bij, maar daar bleek de onvoorziene factor ‘man’ telkens weer roet in het eten te gooien. Nu ik na de scheiding zelf weer alles in handen heb, voelt dat heel fijn.
Lees ook: boodschappen doen voor 50 euro per week
En: praktische tips voor meer vrijheid en onafhankelijkheid
Alles begint met overzicht
Ik maak een overzicht waarin ik alle kosten zoals hypotheek/huur, verzekeringen, gas, licht, boodschappen, benzinekosten, gemeentelijke belastingen etc. op een rijtje zet. Daarnaast maak ik een lijst van m’n inkomen per maand. Wat de boodschappen betreft: daar probeer ik bewust een bedrag per week voor te reserveren.
Lukt het de ene week niet om me aan mijn boodschappenbudget van 50 euro te houden, dan leef ik de week daarop extra zuinig. Standaard gaat er een flink bedrag naar 3 verschillende spaarrekeningen, waarvan eentje een rekening is met geld waarmee ik wil gaan beleggen. Daar moet ik me nog wel in verdiepen. ‘Beleggen voor dummies’ staat vooralsnog ongelezen in de boekenkast.
Lees ook: Kath Kelly leefde een jaar lang van 1 euro per dag
Buffer en prioriteiten
Een jaar na de scheiding heb ik in no time een buffer opgebouwd waarvan ik een klusbedrijf aan de gang kan zetten in mijn appartement, nieuwe én tweedehands spullen aanschaf en een vakantie kan boeken. Ik ben een ster in het consuminderen, blijkt maar weer.
Daarvoor is het wel heel belangrijk dat ik me voorhoud wat mijn prioriteit heeft. Ik ben namelijk niet perse van de prachtige kleding of iedere week uit eten gaan (hoewel mijn liefde wel degelijk door de maag gaat en ik verfijnd eten ontzettend mis). Maar als ik móet kiezen ga ik toch voor een van mijn liefdes: reizen met de kinderen.
Een jaar na de scheiding
Nu, een jaar na de scheiding, kan ik zeggen dat ik het wonderwel heb overleefd. Ook ben ik bewuster gaan leven. Ik lees veel over consuminderen, financiële onafhankelijkheid en hoe je op verschillende manieren inkomen kunt genereren of locatie onafhankelijk kunt werken. Zo verslind ik boeken als ‘Een werkweek van vier uur’ van Timothy Ferriss en ‘Steeds leuker’ van Jelle Hermus.
Een jaar na de scheiding bewaren
Leesinspiratie onafhankelijk leven
- Boeken die je helpen naar een vrij en onafhankelijk leven
- Praktische tips voor meer vrijheid en onafhankelijkheid
- Boodschappen voor € 50 per week
- Kath Kelly leefde een jaar lang voor € 1 per dag!
- Opeens sta je er alleen voor, en dan?
- Zuinig leven én groots genieten, het kan echt
- De eerste keer dat je alleen kerst viert: voor alles is er een eerste keer na de scheiding
Wat indrukwekkend Irene om te lezen wat je hebt doormaakt. En wat een doorzettingsvermogen. Sterkte.
Dank je wel Ruth!
Wat knap dat je alles hebt kunnen verwoorden!! Ik vind je wel erg dapper! Heb veel van je verhaal geleerd mss zou je er een boek over kunnen schrijven. Sterkte en vooral veel geluk en liefde voor jullie drieen gewenst
Dank je wel Bertie. Ja, het vreemde is dat je dit soort verhalen maar weinig hoort (ik in ieder geval wel. Maar misschien sluit je je er onbewust ook wel voor af). Je weet er wel van uiteraard, maar dat het zoveel impact heeft… Daarbij zijn de gevolgen voor de kinderen ook zoveel groter (en blijvend) dan dat je vooraf kunt vermoeden.
Moedig dat je dit verhaal deelt. Sterkte gewenst, maar ook veel geluk voor jou en je kinderen.
Dank je Tjitske! Het blijft onwerkelijk hoor, om al je toekomstideeën, plannen en verwachtingen in een bodemloze put te zien verdwijnen. Maar misschien ontstaan juist daardoor wel weer nieuwe kansen. Wie weet!
Jij omschrijft precies wat ik 7 jaar geleden heb doorgemaakt. Zo herkenbaar en zo rijk leven wat je nu leidt.
Dat geeft je kracht om door te gaan en de vrijheid om zelf te beslissen geeft heel veel lucht. Ik weet dat deze weg verre van makkelijk is geweest maar ik ben trots op je en je bent een kanjer! Je kinderen zullen je nu of later zien als een voorbeeld van een vechter die alles op alles zet om voor hun en voor jezelf een veilig en gezellig maar bovenal een thuis en een fijne basis te bouwen.
Dikke knuffel van mij
Wat lief Willeke! Ja echt he? En je weet ook dat zoveel vrouwen (en mannen) hetzelfde doormaken, maar op de een of andere manier dringt het nooit tot je door hoe lastig het is om met alles te dealen, totdat je zelf plotseling in zo’n situatie zit. Dank je wel voor je bemoedigende woorden, sterke vrouw!
Moedig van je! Indrukwekkend wat je schrijft. Herkenbaar en aangrijpend. Go for it ?
Dank je wel Martin!
Oh het is alsof ik mijn eigen verhaal lees. Mijn 1 jarig scheiding jubileum was afgelopen 2 april. Ik ben nadat ik genezen was van kanker aan de kant gezet na 16 jaar huwelijk voor een jongere gezonde dame. Tis verschrikkelijk ik had geen werk vanwege mijn gezondheid. Maar ook mij is het gelukt en ben net als jij veel gelukkiger en rijker dan ooit. Heb werk gevonden en een flatje voor mijn zoon en mij. Ook ik moet ieder dubbeltje omdraaien maar zou voor geen goud mee terug willen naar vroeger. Ik ben trots op je. Je bent een stoere sterke vrouw. Ik zou zeggen geniet geniet geniet. Van je kids ze zijn goud waard. Maar denk ook aan jezelf. Ik wens jullie een hele fijne en gezonde toekomst. Dikke kus sabina
Dank je wel Sabina. En wat een heftig verhaal heb jij ook! Fijn dat je nu een plekje voor jezelf en je zoon hebt. Geniet van het leven dat je weer hebt opgebouwd!
Wat een heftigvjaar voor jullie.Top en super en complimenten hoe je alles doet om alles draaiende te houden.Ik heb ook weinig inkomen en heb veelmonkosten door mijn ziektes..snap dus wel een beetje hoe alles dan draait..Maar..als ik iets voor je kan betekenen zal ik het met alle plezier en liefde doen.We zijn in de wereld om elkaar te helpen.. Jij en je kinderen zijn ook waardevol en uniek en tellen ook mee in deze wereld.Heel veel Sterkte,bemoediging gewenst..Je bent een kanjer en heb bewondering voor jou..sterke lieve vrouw…
Bedankt voor je lieve en bemoedigende woorden Gerda. Ik kan me voorstellen dat jij weer voor hele andere uitdagingen staat. Daar heb ik heel veel bewondering voor! x
Mooi verwoord! Veel respect voor je. En ik geniet van je reisverhalen…ga zo door!
Dank je! En fijn om te horen Karel. Doe ik zeker!
Wow, ik lees hier mijn eigen verhaal. Maar dan met 3 kinderen. Powervrouwen zijn We! Ik zit nog in de fase huis zoeken maar ik ga ervoor, wat er ook gebeurt, het gaat me lukken. Liefs Michelle
Ja, heel wat mensen zitten (helaas) in hetzelfde schuitje. Ik hoop dat je snel een eigen thuis krijgt voor jezelf en de kinderen. Sterkte met alles, je kunt het!
Ha, wat leuk om te lezen dat je mijn blog graag leest! En bij deze heb ik jou ook gevonden. Well done, dat eerste jaar na je scheiding! Het zijn vaak de zwaarste periodes in je leven die je het meest tot leren en veranderen aanzetten. Niet makkelijk, maar ergens wel mooi.
Dank je! Ik vind je blog heel inspirerend! Ja, je leven staat op zo’n moment helemaal op de helling. Leuk is anders, maar voor mij is dit inderdaad het uitgelezen moment om ook kritisch naar de rest van m’n leven te kijken en aan te pakken.
Jeetje, wat een heftige tijd zal je achter de rug hebben, kan me voorstellen dat je in die eerste tijd bekenden ontliep en dat je niet elke keer hetzelfde wilt vertellen… En wat bijzonder.. dat je in NL rond de armoedegrens kan leven, maar toch zoveel kan hebben.. dat realiseer ik me ook erg vaak. Dan hebben we het hier toch maar goed voor elkaar. Als ik het zo lees boks jij het goed voor elkaar in je eentje.. zet m op! :)
Dank je wel! Het is inderdaad heel heftige tijd dat nog heel lang blijft doorwerken in veel dingen vrees ik. Gek genoeg heb er nooit aan getwijfeld dát ik het in m’n eentje kon, het was meer de vraag of ik dat ook wílde (ook al had ik natuurlijk geen keuze). ;)