Soms zit je al zo lang in een relatie of je bent zo druk met je gezin, dat je geen idee (meer) hebt hoe het is om er in je eentje op uit te trekken. Laat staan om alleen op reis te gaan. Dus daarom mijn vraag aan jou: alleen reizen, durf jij dat?
Alleen reizen: wat houdt je tegen?
In Rethymnon op Kreta kwam ik stellen van middelbare leeftijd tegen die al jarenlang samen op vakantie gingen. Toen ik vertelde dat ik alleen reisde, gaven zowel de vrouwen als mannen stuk voor stuk toe dat ze dat ook dolgraag een keertje zouden willen doen, maar ja, het kwam er niet van. Stiekem waren ze een tikkeltje jaloers op me. Wat hen dan tegenhield?, vroeg ik. Was het de macht der gewoonte of vonden ze het te spannend om alleen op pad te gaan? Ze wisten het niet. En eerlijk gezegd kreeg ik ook een beetje de kriebels toen ik voor het eerst sinds lange tijd weer alleen ging reizen of om in m’n eentje aan te schuiven in een restaurant.
Lees ook: alles over mijn weekend Rethymnon op Kreta
En: 8 voordelen van alleen op reis
Sinds lange tijd weer alleen reizen: Armação de Pêra
Ik weet het nog goed, die eerste keer in jaren dat ik (weer) in m’n eentje op reis ging. Het werd Armação de Pêra in de Algarve (ik dacht: die omgeving ken ik in ieder geval). Jeetje, wat voelde dat onwennig! In het begin kon ik maar moeilijk m’n draai vinden. Want ik kon m’n eigen tijd indelen. Wel 3 dagen lang! Geen kinderen of man die m’n aandacht vroegen, geen ontbijt klaarmaken of verzinnen wat we die avond gingen eten.
Wel: uitgebreid koffie drinken bij een strandtentje. Of chillen op het strand zo lang ik wilde (of dat nu 5 minuten, een uur of vier uur duurde, who cares?!) of aanschuiven bij de locals en wat Britse stellen voor een onvervalste ’sjoel evening‘. Ik vond het zo’n eye-opener. Na jarenlang ‘er continu zijn’ voor anderen, had ik opeens alle tijd voor mezelf.
Solo reizen naar mooi Malta
En dus besloot ik dat ik dit vaker wilde doen, omdat ik me realiseerde dat ik het ontzettend had gemist! En zo gebeurde het. Een van die bijzondere trips was m’n weekend op Malta. Ben jij wel eens bij een wildvreemd iemand aangeschoven om samen te eten? Ik dus wel. Op Malta. Ik voelde me er zo thuis! Het eiland is prima te bereizen als vrouw alleen. Sterker nog: ik ben nog nooit zoveel alleen reizende vrouwen tegengekomen als daar. Dus ook genoeg aanspraak. En wat een prachtig eiland: van de bont geschilderde balkons op Valletta tot het indrukwekkende Hagar Qim. De moeite waard om eens te proberen in je eentje!
Lees ook: een weekend naar mooi Malta
In mijn eentje naar Rethymnon
Daarna volgde een verrukkelijk weekend naar Rethymnon op Kreta. Ik proefde er van de Griekse salades, lamb kleftiko en zette m’n lippen aan een glas witte streekwijn. De temperatuur tikte half juni ruim 30 graden aan, voor ligbedden op het strand betaalde ik een habbekrats en voor twee euro kreeg ik toegang tot musea. De zon liet ‘s avonds rode vlammen achter in de lucht. Ik slenterde door de smalle straten en keek naar oude mannetjes die met hun blote handen vierkante meters filodeeg stonden te kneden in een minuscule bakkerij. Opnieuw reisde ik in m’n eentje. Deze keer had ik me goed voorbereid en had ik een wish list van dingen die ik wilde zien.
Lees ook: mijn tips voor Rethymnon
En: 5 boeken over alleen reizen
Meer inspiratie alleen reizen
Soms vind ik het ook heerlijk om met een georganiseerde reis op pad te gaan. Op die manier mis je niets van de belangrijkste bezienswaardigheden. Bovendien is de hele reis al voor je uitgestippeld: zowel de overnachtingen als het vervoer is geregeld. Daarnaast vind ik het reuze gezellig om andere (gelijkgestemde) mensen te ontmoeten. Meestal boek ik dit soort reizen bij Djoser.
- Zo zag ik met eigen ogen de Taj Mahal tijdens m’n rondreis door India
- en maakte ik kennis met bijzonder Libanon
- samen met de kinderen sliep ik onder de sterren in de Marokkaanse woestijn
- en ontdekten we de piramides van Egypte
- Dit zijn alle voordelen van alleen reizen
- Leestip: boeken over solo reizen
Alleen reizen durf jij dat?
Inspirerende boeken over solo reizen
Ik ben vorige zomer voor het eerst een paar dagen alleen op pad geweest, naar Maastricht. Verder dan NL durf ik nog niet. Ik zou het wel willen durven. Ik wil nog graag naar Berlijn, Wenen, Barcelona, Rome, Florence, Scandinavië. Maar ik durf niet zo goed. Wie weet, ooit. Gelukkig zijn er nog genoeg plekken in NL om te ontdekken. Ben bijvoorbeeld ook nog nooit nin groningen geweest of op Texel. Deze zomer heb ik een week vakantie zonder kids, even afwachten hoe of wat met de corona. Maar ik zou wel een paar daagjes weg willen.
Dat is al een leuk begin, toch? Kleine stapjes nemen. En als je toe bent aan het buitenland, zou ik eerst een pakketreis boeken. Dan is alles al voor je geregeld (ook vervoer van luchthaven naar accommodatie). Groningen is ook prachtig (zowel de stad als het platteland). Ik ben er opgegroeid en schreef er vorig jaar nog een blog over ;)
Hoi Irene, jazeker durf ik alleen te reizen!
Aantal jaren geleden ben ik met de auto op de bonnefooi richting voormalig Oost Duitsland gegaan. Had wel een begindoel, namelijk Peenemünde bezoeken. In de tweede wereldoorlog hebben de Duitsers hier de V1 en V2 raketten ontwikkeld. Hier was ook de bekende Duitse rakket ingenieur Wernher von Braun werkzaam. Het is nu een groot museum terrein. Heb de eerste nacht in Greifswald geslapen. In deze plaats komt Nordstream 1 aan land, een gasleiding vanuit Rusland. Daar in de omgeving kwam ik een voormalige kerncentrale tegen en laat dat nu net mijn passie en werk zijn. Deze kerncentrale was nooit in bedrijf gesteld vanwege de Duitse eenwording in 1990. Het complex is nu een groot industrieel museum. Heb hier een schitterende rondleiding gehad en ben zelfs in de reactor geweest. De dagen daarna heb ik de rivier de Oder gevolgd naar het zuiden. Deze rivier is de grensscheiding tussen Polen en Duitsland. Ben uiteindelijk in Frankfurt aan de Oder een paar dagen gebleven. Een mooie grensstad waar de Poolse grens doorheen loopt. Ook een groot treinstation, hier gaan veel internationale treinen naar het oosten. Zelf ben ik van hieruit met de trein naar Berlijn gegaan. In deze omgeving is hard gevochten in de tweede wereldoorlog door de russen. Heb de Seelower Höhen bezocht hier is in april 1945 een van de grootse veldslagen uitgevochten. Tot zover mijn reisverslag. Het nadeel van alleen reizen is dat je de mooie dingen niet kunt delen met een reismaatje. Ben nu een reis naar Scandinavië aan het voorbereiden richting de Noordkaap en dan mogelijk via Rusland weer terug. (mocht iemand dit lezen, ben op zoek naar een reismaatje)
Hartelijke groet Richard